Falleg skaðræðisskepna

"Aðstæður í Þistilfirði eru ekki ákjósanlegar fyrir björgun", sagði í frétt um ísbjörninn, sem þá var ófundinn.

Þótt hvítabjörn sé falleg skepna, úr hæfilegri fjarlægð, getur hann verið stórhættulegur og valdið usla og búsifjum. Þess vegna var ísbjörninn felldur af bónda í Þistilfirði.

Þistilfjörður er heimasveit Steingríms Joð, sem líka þarf að glíma við ísbjörn. Það er hún Ísbjörg, eins og sumir hafa íslenskað Icesave.

Iceseve er ekki falleg skepna eins og bangsi. Steingrímur ætti að taka sveitunga sinn sér til fyrirmyndar og koma þessari skaðræðisskepnu fyrir kattarnef sem fyrst. Ekki hleypa henni á land, þar sem aðeins er tímaspursmál hvenær hún veldur stórfelldu tjóni.

Þjóðþrifaverkið hefst 6. mars þegar við segjum nei við ríkisábyrgð á drápskjörum.

 

Ísbjörninn stoppaður upp

Greindarskertir blýantsnagarar

Sumir segja upphátt það sem við hin látum okkur nægja að hugsa. Gamli ritstjórinn Jónas Kristjánsson er stundum hæfilega kjaftfor og lætur kurteisina ekki alltaf flækjast fyrir sér. Í gær birti hann þessa klausu á bloggsíðu sinni:

... Einkum er hávær fjarvera Jóhönnu Sigurðardóttur frá veruleikanum. Hún á að vera á flandri um Evrópu til að laga stöðu Íslands í umheiminum. En hún getur það ekki, er óhæf í starfið. Sama er að segja um alla ráðherra Samfylkingarinnar, eins og þeir leggja sig. Þetta eru blýantsnagarar, sem bíða eftir næsta útborgunardegi. Þar að auki þjást þeir af greindarskorti.

Hver er innistæðan fyrir þessari slæmu einkunn?

Samfylkingin er ekki stjórnmálaflokkur, heldur sundurlaus hjörð undir forystu konu sem er þögul, ósýnileg og löngu hætt í stjórnmálum. Leiðtogakreppa vofir yfir. Hjörðin hangir saman á herópinu um inngöngu í Evrópuríkið. Annað ekki.

Það fer lítið fyrir stefnu en því meira um umbúðir og stimpla. "Stöðugleikasáttmáli" heitir einn og "Velferðarbrú" er annar. Svo er það óútfærða "Fyrningaleiðin" og það nýjasta; "Sóknaráætlun 20/20". Þar er þess freistað að finna stefnu með hjálp almennings og á kostnað skattgreiðenda. "Að ná fram samstöðu um lykilákvarðanir og framtíðarsýn" eins og það heitir á kratísku.

Þegar við þetta bætist, að hin stefnulausa hjörð í leiðtogakreppu, berst gegn þjóðinni í tveimur stærstu málum líðandi stundar verður ekki annað sagt en að einkunn Jónasar sé nærri lagi. Og þessi flokkur er í stjórn! 

Samfylkingin er skrýtin hjörð og hættuleg.

 

Íslendingar neita að mæta í eigin jarðarför

Einar Már Guðmundsson rithöfundur skrifar mjög áhugaverða grein í Sunnudags Moggann, þar sem hann fjallar um sögu Haítí. Ekki um hinn hörmulega jarðskjálfta 12. janúar, heldur þá gildru fátæktar og örbirgðar sem haítíska þjóðin hefur verið föst í um aldir.

Einar Már rekur sjálfstæðisbaráttu Haítí frá 1697 til 1804 og þá efnahagslegu kúgun sem þjóðin sætti til 1947. Það sem síðan fylgdi í kjölfarið allt þar til Aristide var kosinn til valda í lýðræðislegum kosningum með 67% fylgi. Í greininni fjallar hann einnig um aðkomu AGS og hvernig sjóðurinn hefur notað skuldsetningu sem tæki til einkavæðingar, lækkunar launa og niðurskurðar.

Ég mæli eindregið með að menn líti í Sunnudags Moggann og lesi greinina alla. AGS, sem leikur stórt hlutverk hér á landi núna, kemur mikið við sögu í greininni og IceSave á líka sitt pláss. Fyrirsögnin er fengin úr greininni, þar sem vísað er í synjun forseta á IceSave lögum. 

----- ----- -----

Hér eru nokkrar tilvitnanir í greinina (feitletranir mínar):

Fjármálaheimurinn er fullur af skuldunautum og lánardrottnum eins og í faðirvorinu.

Ekki fyrir löngu barst mér grein úr afrísku blaði þar sem fyrirsögnin er þessi: Íslendingar neita að mæta í eigin jarðarför.

Umbótaviljanum eru takmörk sett og þessi takmörk helgast af skuldsetningunni. En Aristide sagði: "Það er betra að hafa rangt fyrir sér með þjóðinni en rétt fyrir sér gegn þjóðinni."

Kmart og Walt Disney borga 11 sent á tímann fyrir að sauma náttföt og stuttermaboli og stór fyrirtæki sem koma til landsins njóta undanþágu frá sköttum í allt að fimmtán ár.

Ég heyrði þann ágæta mann Þorvald Gylfason líkja Alþjóðagjaldeyrissjóðnum við flugbjörgunarsveit. Hljómar það ekki eins og að líkja mafíunni við mæðrastyrksnefnd?

Margt bendir til að fulltrúar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins líti á landið (Ísland) einungis sem reikningsdæmi ... hvernig snúa mætti skuldastöðunni við með afkastamikilli framleiðslu og gjörnýtingu orkulinda samfara niðurskurði opinberra útgjalda og hækkun skatta. Hið félagslega fjöregg þjóðarinnar, velferðarkerfið, er að veði.

 

„Algjörlega út í hött“

Minna en ekkert fyrir mat

Það er aðeins afmarkaður hópur bótaþega sem ríkisvaldið ræðst á af skefjalausri hörku, með velferðarkerfið að vopni. Höggþunginn var aukinn með harkalegum breytingum í janúar 2009. Og enn skal þrengt að þeim sem minnst hafa.

Lífkjörin eru skert "með því að skerða lífeyri fólks og auka kostnaðarþátttöku þess í heilbrigðiskerfinu" eins og segir í ályktun aðalstjórnar ÖBÍ. En þetta á ekki aðeins við um öryrkja, heldur alla bótaþega, ellilífeyrisþega líka.

Í nýlegri færslu er rakið raunverulegt dæmi um það hvernig bótagreiðslur eru skertar hjá bótaþegum með lítil lífeyrisréttindi. Það er meðferð sem hlýtur að misbjóða réttlætiskenndinni gróflega. Það dæmi er þó ekki það svartasta sem til er.

Hér er annað raunverulegt dæmi og eins og í fyrri færslunni á ekkja í hlut. Vegna veikinda þarf hún á talsverðri þjónustu að halda auk lyfja. Fastur, reglulegur kostnaður vegna öldrunar og heilsubrests er þessi:

          Lyfjakostnaður                   7.244
          Múlabær, dagvist aldraðra   14.580
          Securitas, öryggishnappur    1.350
          Ferðaþjónusta                    4.760
          Heimilishjálp                       3.389
          Sjúkraþjálfun, læknar o.fl.     9.637
          - Samtals                            40.961

Þetta er meðaltal fyrir síðustu þrjá mánuði, samkvæmt reikningum.

Hækkanir um áramót eru ekki meðtaldar. Heldur ekki kostnaður sem ekki er fastur eða reglulegur, eins og leiga á göngugrind og hjólastól, kaup á sjúkrarúmi o.fl., sem var meira en 250 þús. krónur á síðasta ári.

Tekjurnar eru 70.252 krónur á mánuði, frá lífeyrissjóði og TR samtals. Bætur eru skertar á sömu forsendum og koma fram í fyrri færslu.

Til að bæta gráu ofan á svart býr konan í of stóru húsi sem ekki er hægt að selja á botnfreðnum fasteignamarkaði. Samt þyrfti hún, veikinda sinna vegna, að komast í húsnæði með aðgangi að þjónustu.

Þegar fasteignagjöld, rafmagn, sími og hiti hafa bæst við ná endar ekki saman, það vantar 15.200 krónur uppá til að hafa fyrir þessum kostnaði. Hún hefur sem sagt mínus 15.200 krónur til að kaupa mat, hreinlætisvörur, fatnað og ýmsar nauðsynjar. Þetta þarf að fjármagna með því að ganga á sparnaðinn, sem hefur ekki gefið eina einustu krónu í raunvexti síðustu misserin.

Því meiri verðbólga - því lægri bætur!

Á pólitískum glanspappírum er tryggt að enginn hafi minna en 180.000 kr. brúttó á mánuði, í velferðinni í Skjaldborg. Þetta er síðan kýlt niður með því að líta á verðbætur sem tekjur. Þegar verðbólgan eykst þá lækka bæturnar. Sem er hreint og beint galið.

Það lítur vel út á pappír, íslenska velferðarkerfið. En því miður aðeins á pappír hjá þeim bótaþegum sem hér var fjallað um. Það á enn eftir að slá skjaldborg um velferð þeirra.

Það er smánarblettur á samfélaginu.

 

Öryrkjar mótmæla „nýrri aðför“

Fátæktin í ESB - framtíð Íslands

Það segir sitt um hagsældina innan Evrópuríksins að það skuli þurfa að efna til sérstaks átaks, sem heitir Stöðvum fátækt! Það á að leggja eitt ár undir verkefnið. Innan ESB lifa 17% undir fátæktarmörkum*.

Það verður allt annað en auðvelt að ráða niðurlögum ESB fátæktar, m.a. vegna hækkandi meðalaldurs og þunglamalegs lífeyriskerfis. Ekki bætir úr skák að í langtímaspá IMF er gert ráð fyrir að ESB/evrusvæðið verði lélegasta hagvaxtarsvæði í heimi næsta aldarfjórðunginn.

Ástandið er mjög slæmt hér á landi í kjölfar bankahruns. En það þarf ekki bankahrun í ESB til að skapa slæmt ástand, t.d. hefur verið stöðugt og mikið atvinnuleysi þar árum og áratugum saman. Líka í góðæri!

Ólíkt flestum ESB löndum eigum við alla möguleika á að fyrirbyggja fátækt og endurheimta það Ísland sem við áttum áður en bankadólgar lögðu það undir sig fyrir 6-7 árum. Til þess er nógur auður í hafinu, á landi og í þjóðinni sem landið byggir. En það verður ekki gert með brusselskum ráðstefnum, sem eiga "að auka vitund fólks um orsakir og afleiðingar fátæktar".

Erfiðasta hindrunin sem þjóðin þarf að yfirstíga er hin bresk-hollenska ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur. Hún vill játa ódrýgðar syndir á þjóðina og leggja á hana syndagjöld í ómældu. Hún vill líka setja þjóðina undir Brusselvald og loka hana bakvið tollamúra á lélegasta hagvaxtarsvæði í heimi. Og færa því æðsta dómsvald í ábót.

Ef við viljum úthýsa fátækt frá Íslandi er innganga í Evrópuríkið líklega vitlausasta skerfið sem hægt er að stíga. Skilyrði fyrir því að skríða þangað inn er að þjóðin dæmi sjálfa sig til fátæktar fyrst og kalli það "skuldbindingar".

----------
* Annars vegar er talað um fátæka Evrópubúa og hins vegar um mannfjölda innan ESB, sem getur skekkt þessa tölu um 2-3 prósentustig.

 

Evrópuár gegn fátækt