Það er kúl að segja "djók" á þingi

Það er algjört möst að þingforseti sé ekki að bögga þingmenn með svona sorrí aðfinnslum. Hún verður að díla við að málið breytist og kannski að taka smá test í málinu.

Orðið "djók" er í nýju íslensku orðabókinni, sem ber undirtitilinn Grundvallarrit íslenskrar tungu, en flokksbróðir Ástu Ragnheiðar og varaþingmaður ritstýrði verkinu.

Í bókinni má finna orðin möst, sorrí, djúsí, næs, bögga, fokk, díla, djók, sjitt, fokking, kúl, test og mörg fleiri ný- og slanguryrði.

Strax í næstu útgáfu þarf að öppdeita og adda nokkrum  orðum. Við verðum að feisa það að bókin verður bara stjúpid og boring ef ekki er dánlódað nýju stöffi reglulega.

Ásta Ragnheiður var kjörin á þing til að sinna þjóðmálunum en ekki tungumálinu. En vilji hún gera það líka væri nær að hún berðist gegn yfirvofandi brusselsku en að amast við því sem stendur í íslenskri orðabók.

Bannað að segja „djók“ á þingi

Athugasemdir

[Jóhannes A. Levy (IP-tala skráð) 20.12.2009 kl. 11:54]

Menn eru ekki bara að ata út, með "bruss-ensku", okkar ástkæra ylhýra mál, heldur rita menn einnig þessi aðskotayrði með íslenskum framburðarhætti.

Ég legg svo hér fram þá hugmynd að kalla "brussneskuna" bara "brussu".

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 20.12.2009 kl. 13:55]

Þetta er svo brjótumkennanlegt lið, sérstaklega  Ásta Ragnheiður sem heldur að virðing Alþingis sé undir einhverjum úreltum þingsköpum komin.  Það fer alltaf þversum í mig að verða vitni að því þegar fullorðið fólk er að setja ofan í við annað fullorðið fólk. Að tala niður til annarra þingmanna er ekki rétta aðferðin frú  Ásta

[kristín (IP-tala skráð) 20.12.2009 kl. 17:56]

Grundvallaratrið íslenskra tungu er íslenska.

Þó svo að gefin hefur verið út íslensk orðabók sem skýrir enskuslettu orð út með þýðingu þeirra í íslenskt orð,   þá eru þau orð ekki íslensk. 

Kveðja

Kristín

[Rafn (IP-tala skráð) 20.12.2009 kl. 18:31]

Mjög sammála þessari færslu.

Kristín, tökuorð sem við tökum inn í íslenskuna verða alveg íslensk. Ef þetta væri rétt hjá þér væru aðeins þau orð sem eru upprunin frá gömlu norrænunni íslensk.

Tökuorð verða að íslenskum orðum alveg eins og útlendingar sem flytja til íslands og búa hérna og fá ríkisborgararétt verða líka íslendingar.

[axel (IP-tala skráð) 20.12.2009 kl. 18:34]

Gott að kerlingin sé búin að finna sér eitthvað dundur til að drepa tímann

fram að næstu útborgun.

[Jón Valur Jensson, 20.12.2009 kl. 19:22]

Þetta er mjög fyndin færsla hjá þér, Haraldur, og ekki í 1. sinn.

En harka ljót eru nú þessi slanguryrði, marðarleg eitthvað ...

Annars er mér ekkert illa við Mörð, stundum verður maður bara að segja það sem manni dettur í hug, rétt eins og sá sem hjó af einhverjum hausinn, af því að hann lá svo vel til höggsins.

[Haraldur Hansson, 20.12.2009 kl. 20:37]

Takk öll fyrir innlitið og athugasemdirnar.

Tökuorð sem ná fótfestu eru sum góð og önnur slæm. Mörg svo rótgróin að við lítum ekki lengur á þau sem tökuorð.

Blaðamaður, sem ég vann með á héraðsfréttablaði fyrir mörgum árum, fékk ákúrur frá DV fyrir að nota slettur í millifyrirsagnir í viðtali sem hann tók, ein þeirra var Bakkelsi með kaffinu.

Hann svaraði því til að af því að konan sem rætt var við, og var nokkuð roskin, notaði orðið "bakkelsi" hefði hann haldið því frekar en að nota tökuroðið "kökur" (d. kage, e. cake). Hann viðurkenndi hins vegar að þekkja ekkert íslenskt orð yfir "kaffi".

[Kristín (IP-tala skráð) 21.12.2009 kl. 04:28]

Ég skil vel tökuorð, og gegnum árin hafa verið tekinn mörg tökuorð vegna nýunga og tildæmis tækni sem hefur ekki verið til orð fyrir,  þá hefur því verið gefið orð og eða heiti.

En þar sem orðið  er til í íslensku tali og farið er að nota  erlent orð í staðinn þá vill ég meina að verið sé að útskúfa íslenska orðinu.

Íslenskan er tungumál okkar og sorglegt að heyra hvernig hún er orðin afbökuð af mörgum.

Margar smá þjóðir hafa tapað tungumáli sínu einmitt á sama hátt og byrjað er nú á að afmynda íslenskuna.

Ég man eftir að það þótti flott hjá mörgum að vera með dönsku slettur þegar ég var að alast upp,  en sem betur fer breyttist það,  en sorglegt er að heyra hvað mikið er nú notað erlendum orðum í staðin fyrir íslensk orð,  og í sölum Alþingis sem á að vera fyrirmynd ætti það ekki að eiga sér stað.

Kveðja Kristín

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.12.2009 kl. 10:57]

Mér finnst nú meira virði að alþingismenn hagi sér eins og fullorðið fólk, en þó þeir sletti aðeins.  Því miður þá virðast vera sárafáir á þingi sem gera sér grein fyrir því að þeim hefur verið treyst til að fara með málefni þjóðarinnar.  Þeir eiga að hugsa sjálfstætt og greiða atkvæði samkvæmt sinni sannfæringu og betri vitund.  Hve margir ætli hafi gert það gegnum tíðina.  Þar ríkir flokksaginn einn, og menn eru barðir til hlýðni, annað hvort með að sitja hjá eða greiða atkvæði eftir flokkslínu.  Og svo er séð til þess að málin séu afgreitt "rétt".  Þetta er óþolandi ástand, og þegar nýjir aðilar sem koma þarna inn, reyna að benda á vitleysisganginn eru þeir vændir um að vera með uppsteit og ögranir. 

Annars finnst mér forseti alþingis vera "eitt stórt djók" Eða segir maður djókur? Virðing kemur einhvernveginn ekki inn í minn huga í sambandi við hana.  Reyndar ef ég á að vera heiðarleg þá finnst mér afar fáir einstaklingar sem sitja alþingi vera virðingarverðir.  Það eru þá helst þau Birgitta Jónsdóttir og Þór Saari, sú virðing er vegna þess að mér finnst þau vera heiðarleg gagnvart sjálfum sér og okkur hinum.  Svo sennilega þurfum við að losna algjörlega við fjórflokkinn til að fá spillinguna og óhreinlyndið burtu. 

[Bjorn Jonasson (IP-tala skráð) 21.12.2009 kl. 12:53]

"Þetta var raunar í annað sinn sem Ásta Ragnheiður gerði athugasemd við ræðu Tryggva Þórs, en hann sagði „hún“ þegar hann átti að segja háttvirtur þingmaður."

Athugasemdir eru ekki gerðar bara til verndar móðurmálinu.  Að sýna embætti og stofnunum virðingu er ágætur siður, geti maður gefið sér það að virðingin sé að hluta til áunnin.  Því miður er svo komið fyrir Alþingi Íslendinga að það er einungis tengt við virðingu í skrúðmælgi þeirra sem þar "vinna".  Háttvirtur er sá sem til þess hefur unnið, ekki sá sem stóra ábyrgð ber á miklu klúðri.  Ásta blessunin er bara benda okkur hinum á að Alþingi Íslendinga er eina atvinnumálfundafélagið á Íslandi, og til að skora stig verða menn að fylgja ákveðnu formi.

[kristin (IP-tala skráð) 21.12.2009 kl. 13:34]

Er það til of mikils mælst, að ættlast til þess að okkar háttvirtu þingmenn beri það mikla virðingu fyrir Alþingi þjóðar sinnar að þeir tala mál hennar án þess að afbaka það með óviðeigandi enskuslettum, ég persónulega ættlast til þess og það kemur mér á óvart hve margir hafa varið þá sem það ekki gera.

Og auðvitað ættu þeir líka að geta hagað sér eins og stöðu þeirra ber.

Með fullri virðingu,

Kristín

[Brjánn Guðjónsson, 23.12.2009 kl. 19:33]

oft fer hin uppskrúfaða orðræða á þinginu í tóma vitleysu og bjöllusauðurinn í forsetastólnum missir sig í ruglinu.