"Stríðið gegn Íslandi"

Það er mögnuð og athyglisverð grein á bls. 22 í Fréttablaðinu í dag. Höfundurinn heitir Michael Hudson og er sérfræðingur í alþjóðafjármálum og vinnur nú að nýrri skattalöggjöf fyrir Bandaríkin. Hann hefur áður starfað sem ráðgjafi Hvíta hússins og í tveimur ráðuneytum Bandaríkjastjórnar.

Hudson verður í Silfrinu á morgun. Hann segir að Ísland hafi orðið fyrir "fjármálaárás" sem hafi ekki síður banvænar afleiðingar en hernaðarárás.

Fleiri verða veikir, lifa í örvæntingu og deyja fyrir aldur fram ef þjóðin neitar ekki að greiða til baka megnið af þeim lánum sem prangað hefur verið inn á hana á síðustu átta árum.

Hann fullyrðir að voldugustu skuldunautarnir muni beita öllum ráðum til að þvinga Íslendinga til að greiða skuldir sínar, sem þeir myndu þó aldrei greiða sjálfir ef þeir væru í okkar sporum.

Nokkrar tilvitnanir úr greininni:

Það fyrsta sem Íslendingar þurfa að gera er að átta sig á að landið hefur orðið fyrir efnahagslegri árás útlendinga, sem studdir voru af íslenskum bankamönnum.

... telja íslenskum almenningi trú um að honum standi ekkert annað til boða en að borga skuldirnar sem örfáir einstaklingar hafa steypt sér í.

... þær skuldir sem krafist er að (þjóðin) greiði eru meiri en hún getur ráðið við.

Íslendingar hafa verið prettaðir. Eiga þeir að líta á það sem skyldu sína að greiða þjóðum sem hafa ekki í hyggju að greiða nokkurn tímann sínar skuldir?

"Lánin eða lífið?" segir í millifyrirsögn Hudsons, sem telur að afnám verðtryggingar og að fá niðurfelldar skuldir séu forsenda þess að endurreisa megi heilbrigt efnahagskerfi. Áhersla hans á niðurfellingu skulda er athyglisverð í ljósi þess að Samfylkingin er tilbúin að samþykkja IceSave pakkann til að sjá Evrópudraum sinn rætast. Það er aðgangseyrir sem hún er tilbúin að láta þjóðina borga.

Í lokaorðum greinarinnar segir þetta:

Aldrei hefur verið betra tækifæri til að taka afstöðu til þess um hvað standa á vörð - óyfirstíganlegar skuldir eða framtíð íslensks samfélags. Munu stjórnvöld verja þegna sína fyrir afætum fjármálaheimsins, eða munu þau færa þeim íslenska hagkerfið á silfurfati? Það er spurningin sem íslensk stjórnvöld verða að svara.

Þessu þurfa stjórnmálaflokkarnir að svara, hver fyrir sig. Heiðarlega og fyrir kosningar. Sú mynd sem Hudson dregur upp í grein sinni er dökk. Ég mæli með að menn lesi síðu 22 í Fréttablaðinu.

Á visir.is er önnur grein eftir Hudson, líka áhugaverð.
Bendi líka á þetta viðtal á YouTube.