... enginn er verri þótt hann vakni!

2.4.2009 | 11:18

ESB - fyrir þá sem vilja gefast upp

"Efnahagsleg rök duga ekki til" segir í viðtengdri frétt og er haft eftir hinum danska Dr. Martin Marcussen. Annar Dani og Evrópusinni, Uffe Ellemann-Jensen hefur tekið í sama streng og varað Íslendinga sterklega við því að ganga í sambandið á efnahagslegum forsendum. Hann segir að það séu beinlínis rangar forsendur.

Í fréttinni er komið inn á atriði sem allir þeir sem aðhyllast uppgjafarstefnu Samfylkingarinnar ættu að velta fyrir sér. Meðal þess sem Dr. Marcussen segir er þetta:

Síðan hefði fólk áttað sig á því að ESB snerist um margt fleira, m.a. um hápólitísk atriði. Mörgum hafi því þótt sem stjórnmálamenn hafi beitt blekkingum í umræðunni og afleiðingin væru sú að vantraust hefði skapast milli stjórnmálamanna og almenning.

Innganga í ESB snýst nefnilega um svo miklu meira en evrur, fisk og fallvötn. Menn verða að reyna að hugsa 15 eða 20 ár fram í tímann og líka um hvaða vald er framselt, hver fær það í hendur og hvernig er farið með það.

Verðum við sátt innan ESB 15 árum eftir að kreppan er búinn og gleymd? Munu menn þá sjá eftir að hafa ekki lengur forráð yfir eigin velferð? Verður þá orðið of seint að átta sig á að innganga er ekki bara "aðgerð í efnahagsmálum"?

Hið framselda vald verður þá komið langt í burtu í hendur manna sem bera takmarkað skynbragð á þarfir íslensks samfélags, sem er svo ólíkt því sem þeir þekkja sjálfir. Fjarlægt vald er vondur kostur, jafnvel þó þeir sem hafa það með höndum séu bæði góðir menn og velviljaðir.

Innganga í ESB, núna í kreppunni, er eitruð blanda af uppgjöf og úrræðaleysi.