Hún kom, sá og hvellsprakk

Hvernig er best að slátra Grikkjum? Af þeim fjallháu haugum af peningum, sem "björgunarmenn" lána gríska ríkinu, fær almenningur í landinu ekki svo mikið sem eina evru.

Grikkir eru neyddir til að taka lán og því kallast þau "neyðarlán", þótt réttara væri að tala um nauðungarlán. Þau millilenda eitt augnablik á kennitölu grískra skattgreiðenda, sem fá ekkert ... nema reikninginn.

 

Gríski harmleikurinn hófst á því að þeir "kíktu í pakkann", létu glepjast og gengu í hamarinn. Grikkir hafa það sér til málsbóta að eftir valdatíð herforingja-stjórnarinnar leituðu þeir að betra stjórnarfari. Vildu verða "þjóð meðal þjóða" eins og það er kallað.

Þeir gengu í gamla EBE löngu fyrir tíma Maastricht og evrunnar. Nú er búið að breyta því í ESB og skipta drökmunni út fyrir evru. Þar með hvarf peningastjórnin til Frankfurt, sem er drjúgur hluti vandans, en restin er heimatilbúin.

Ríkið ábyrgðist erlendar skuldir óreiðubanka, samkvæmt handriti ESB og AGS, sem sendu hótanir til Aþenu af stakri kurteisi. Nú fær ríkið "neyðarlán" af því að það getur ekki borgað.

Erlendir lánadrottnar eru kátir, þeir fá aftur allt sem þeir lánuðu af glannaskap á Frankfurt vöxtum. Bólan kom, sá og hvellsprakk.

Aðeins lokakaflinn er eftir: Skera niður, hækka skatta, selja eignir. Eftir situr gríska þjóðin, skuldug, eignalítil og niðurlægð. Þeir eru að komast að því fullkeyptu hve dýru verði þarf að gjalda það að senda fullveldi sitt til Brussel.

Nú er búið að slátra Grikkjum, bæði pólitískt og efnahagslega. Portúgal og Írland eru "í ferli". Þetta er skilvirk slátrunaraðferð, sem því miður verður hugsanlega notuð á fleiri. Er Ítalía of stór til að falla eða verður hún næst? Og Spánn er kominn í biðröðina líka. Fórnarlömb evrunnar hrannast upp.

 

Tremonti flýtti heimför

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 13.7.2011 kl. 09:51]

Ábyrgðarleysi grískra stjórnvalda og spilling stjórnmála þar eru ekki "rest" heldur frumorsök.

Um það má síðan að sjálfsögðu ræða hvort það að Grikkland væri utan við EBE og síðar ESB hefði gert þetta eittthvað öðruvísi en benda má á það að við Íslendingar fórum í gegnum fyrsta hrunið þótt  værum við í ESB og hefðum ekki evru heldur krónu sem gjaldmiðil.

[Haraldur Hansson, 13.7.2011 kl. 12:43]

Þakka þér innlitið Ómar.

Já það er rétt athugað að í staðinn fyrir að segja "restin" hefði farið betur á því að nota "hinn hlutinn", sem átti að vera inntakið.

Ég held samt að enginn misskilji það þannig að ég telji heimaheklaða hluta gríska vandans léttvæga afgangsstærð. Ekki frekar en að menn misskilji athugasemd þína þótt orðið "ekki" vanti á einum stað.

Hvað Grikkir hefðu gert utan Sambandsins veit enginn, trúlega í kreppu samt. Málið varðar ekki síst hvað áhrif það hefur á möguleg bjargráð Grikkja að hafa ekki eigin gjaldmiðil. Paul Krugman, sem skartar nóbelsverðlaunum, kemur inn á það í stuttri færslu (hér).

En hvað sem öðru líður hljótum við að vera sammála um eitt:
Það að kalla nauðungarlánin "aðstoð við Grikki" er argasta ósvífni. Það er eins og ég myndi skjóta þig í fótinn og hreykja mér svo af því að hjálpa þér á spítalann, til að láta taka hann af.

[Guðmundur Ásgeirsson, 13.7.2011 kl. 19:23]

Þetta er sko engin "aðstoð við Grikki" heldur við lánveitendur Grikklands. Sem eru aðallega Vestur-Evrópskir bankar og fjármálastofnanir.

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 20.7.2011 kl. 00:20]

Eitt sinn var talað um greiðslumat?

Hvað er greiðslumat, og hver ber ábyrgð á að gera kolrangt greiðslumat, sem aldrei getur staðist í raunveruleikanum? Við þurfum ekki einu sinni að fara út fyrir lands-steinana til að finna þannig svika-greiðslumat.

Lesið; vald.org.

M.b.kv.