Góður afli ... en hvað svo?

"Ímyndum okkur að evrópskur sjávarútvegur væri bæði arðbær og sjálfbær atvinnuvegur."

Þannig byrjar Joe Borg, sjávarútvegsráðherra Evrópuríkisins, grein sem hann skrifaði í Fréttablaðið í gær. Hann þarf að láta sér duga að lygna aftur augunum og láta sig dreyma. Einn félagi Borgs í hópi kommissara Barrosos hjá ESB sagði í apríl að ráðmenn í Evrópu þyrftu að axla ábyrgð á sjávarútvegsstefnu ESB, sem væri sú versta og óarðbærasta í heimi. Enda segir kommissar Borg:

"Blákaldur veruleikinn er ansi langt frá því að vera sá sem mig dreymir um. Níu af tíu fiskistofnum eru ofveiddir og þriðjungur þeirra er talinn vera í mjög lélegu ástandi. Eftirspurn eftir fiski er meiri en framboð og í dag flytur ESB inn tvo þriðju hluta þess sem neytt er af sjávarafurðum."

Menn geta rýnt í síðustu setninguna og hvort lesa eigi eitthvað sérstakt út úr henni. Munum að ESB er innflytjandi og Ísland er útflytjandi í þessu dæmi. Hagsmunir eru því eðli máls samkvæmt andstæðir á ýmsan hátt. Ég dreg stórlega í efa að þeir sem gera út frá Arnarstapa (mynd með viðtengdri frétt) hafi nokkurn áhuga á að stunda atvinnu sína innan þess ramma sem sjávarútvegsstefna ESB setur.

Góður afli og vænn fiskur hvarvetna