Dr. Gunni, Hannes Hólmsteinn og IMF

Um daginn fletti ég í gegnum Fréttablaðið og staldraði við fyrirsögnina "Hár í piparosti". Það var Dr. Gunni sem skrifaði um neytendamál. Maður hefur varla lesið um annað en bankahrun, gjaldþrot, verðbólgu, eignamissi og atvinnuleysi. Svo kom hárið í piparostinum.

Ég reyndi, án árangurs, að rifja upp hvenær ástandið var svo hversdagslegt að hár í piparosti hefði verði tekið fyrir í fréttatíma. Eða Kastljósi. Í öllu saman óðagotinu er ákveðin hvíld í að lesa neytendafréttir Dr. Gunna. Eins og að losna við stein úr skónum.

Í gær dúkkaði svo Hannes Hólmsteinn upp með nýja færslu á blogginu. Yfirleitt verða greinar hans hráefni í skoðanaskipti, stundum deilur. En meira að segja hann fann sinn piparost. Færslan er um hversu margir ungir námsmenn settust á skólabekk í Moskvu árið 1930-og-eitthvað. Ekkert um bankahrun eða Davíð eða fjölmiðlalög eða hryðjuverkalög.
Eina niðurstaða greinarinnar er að 15+4+2+3-1=23. Sem er alveg rétt.

Auðvitað eiga bloggarar að halda áfram að benda á vanhæfa skilanefndarmenn og óeðlileg hagsmunatengsl og reka alla Tryggvana úr bönkunum, en það er líka nauðsynlegt að fá léttmeti með í bland.

Það er gott að IMF áætlunin gangi vel. Mér skilst líka að Britney sé að íhuga að láta minnka á sér brjóstin og Carrey ku vera hættur að nota prozac.

Áætlunin gengur vel