Álfheiður, Styrmir og áróðurstæknin

Það er þekkt aðferð úr áróðursfræðum að nota "merkimiða" til að gera málstað andstæðingsins fráhrindandi. Þetta er gjarnan notað þegar menn geta ekki með góðu móti fært rök fyrir sínum eigin skoðunum og er merki um málefnafátækt, slæma samvisku eða vondan málstað. Stundum allt í senn.

Álfheiður Ingadóttir notar einmitt "merkimiða" í ESB málinu, þegar hún segir að ekki megi láta Björn Bjarnason og Styrmi Gunnarsson stjórna umræðunni. Þar velur hún tvö nöfn sem ekki njóta fylgis innan raða VG og gerir þá að tákni fyrir mál þeirra flokksmanna VG sem eru á annarri skoðun en hún sjálf. 

Með þessari aðferð beinir hún athyglinni frá því að það var Vinstrihreyfingin grænt framboð sem samdi sína eigin stefnuskrá, skilgreindi sig sem andstæðing ESB-aðildar, gaf kosningaloforð, fékk stuðning vegna þeirra, sveik þau og brást kjósendum sínum illilega. Það er Birni og Styrmi óviðkomandi.

Það væri hægt að skrifa heila bók um allan þann pólitískan spuna og áróður sem notaður hefur verið í íslenskum stjórnmálum síðustu misserin. Líklega er enginn saklaus í þeim efnum. Viðbrögð Álfheiðar eru dæmi um þá stjórnmálalegu ómenningu sem Páll Skúlason lýsti í mjög góður viðtali í þættinum Návígi á RÚV.

 

Fullt umboð til að halda áfram viðræðum

Athugasemdir

[Sigurður Haraldsson, 25.10.2010 kl. 08:16]

Þeir verða að hætta þarna á þinginu því að þar eru framin landráð!