Þingmaður sakar ráðherra um geðvillu

Það þarf að auka virðingu Alþingis. Um það virðast allir vera sammála, bæði formlegar nefndir, almenningur og ráðamenn. Á sama tíma og þetta er rætt birtir Þór Saari grein þar sem hann segir Steingrím J Sigfússon "illa haldinn af Hubris heilkenninu".

Þetta er ekki í fyrsta sinn sem þingmenn Hreyfingarinnar tjá sig um andlegt jafnvægi kolleganna. Þráinn Bertelsson gæti lesið tölvupóst frá fyrrum flokksfélaga um það.

Hubris heilkenni er brenglun eða "geðvilla", sem er íslenska orðið sem Birgitta Jónsdóttir, þingmaður Hreyfingarinnar notar um fyrirbærið (sjá hér #15). Geðvilla þessi stafar af (miklum eða skjótfengnum) völdum og lýsir sér m.a. í hroka, firringu og skorti á auðmýkt. Orðatiltækið dramb er falli næst á við um hinn veika, þar sem með ásökun um Hubris er jafnan gefið í skyn að fall eða refsing sé innan seilingar.    

Um fjármálaráðherrann segir Þór Saari:

Það sem blasir hins vegar við er að formaður VG er orðinn svo illa haldinn af "Hubris" heilkenninu að hann gerir ekki lengur greinarmun á réttu eða röngu og segir einfaldlega það sem honum persónulega hentar hverju sinni.

Þessa grein birti Þór Saari á a.m.k. fjórum stöðum; Smugunni, Svipunni og Tíðarandanum, auk bloggsíðu sinnar.

Niðrandi ummæli um nafngreint fólk eru of algeng í netheimum, sér í lagi í nafnlausum athugasemdum við blogg og fréttir. Það getur verið erfitt að eiga við það en það er aldeilis fráleitt að þingmaður svívirði ráðherra í greinarskrifum á netinu.

Það skiptir engu máli hversu ósammála Þór Saari er Steingrími J Sigfússyni eða hversu óánægður hann kann að vera með embættisfærslu hans, það réttlætir ekki opinberar ásakanir um geðvillu.

Ef það á að auka virðingu Alþingis þurfa þingmenn að byrja á sjálfum sér, bæði innan þings og utan. Að sýna fólki tilhlýðilega virðingu og viðhafa háttvísi og kurteisi, bæði í ræðustól og á öðrum vettvangi. Að bera geðvillu á ráðherra í skrifum á netinu eykur ekki virðingu fyrir þingmönnum eða þinginu og er óviðeigandi með öllu.